Voltzberg en Ralleyvallen

Hallo,

We zijn zondag weer terug gekomen van 4 dagen Voltzberg en Ralleyvallen wat een bijzonder mooie toch was. Deze reis hadden we zelf geregeld om kosten te sparen. We hebben zelf een gids geregeld die Marit en Joep al eerder hadden gehad. Maar het zelf regelen vereist enige ervaring hier.

Donderdag vertrokken we met Marit en Joep en nog een ander stel die we bij Brownberg hadden ontmoet. De gids zou bij ons komen en zijn neef zou met een busje komen. Echter was er weer eens een communicatie fout bleek 's ochtends. Die neef bleek niet meer te komen. Oh nee..gelukkig konden we hem toch nog last minute regelen en dus vertrokken we (zo als altijd) iets wat later. De toch naar Witagron was erg hobbelig. Je zou er een mooie rally kunnen rijden. Met het stof viel het wel mee maar je zou hierbij meer zeeziek worden. Onderweg kwamen we nog aapjes tegen en een miereneter, die was bijzonder!

Vanaf Witagron bracht de kojaal met bootman ons naar het Fungu eiland. Het varen op een boot hier is echt heerlijk. Je ziet veel mooie natuur om je heen (prachtig gekleurde vogels, vlinders, oerwoud etc) en het is erg verkoelend. Deze toch duurde nog zo'n 2 uur.

De volgende dag zijn we de Voltzberg opgegaan. Dit is een 240m bultvormige granietrots met nauwelijks begroeide hellingen die boven het oerwoud uitstijgt. De tocht door het oerwoud was erg mooi door de bijzondere natuur en onderweg kwamen we slingeraapjes tegen. Vanaf de berg hadden we een prachtig uitzicht over het oerwoud en hoorden we de brulapen brullen.

De volgende dag zijn we naar de ralleyvallen gegaan. Enorme waterval (sula), prachtig! 's avonds gingen we in het donker met de kojaal naar een ander eiland. Hier gingen de ralleyboys optreden. Ons werd verteld dat ze voor een grote groep mensen gingen optreden maar omdat wij ook in de buurt waren dat wij best ook er bij mochten zijn. Toen wij aankwamen bleken wij echter de enige te zijn en we moesten dansen. De band begon met hun binnenlandse muziek met wat trommels, rammels en zang en wij moesten dansen anders was het een belediging. Het was echt super grappig om als Hollanders met z'n 6-en op een grote dansvloer te moeten dansen. We werden gefilmd door de bevolking en we voelden ons net in de zeik genomen te worden. We hebben ons erg vermaakt, later kwamen er gelukkig meer mensen en dansten we met iedereen. Het voelt op dit soort gelegenheden wel veilig om een vriend te hebben. De mannen hier vinden vrouwen over het algemeen veel interessanter.

De volgende dag zijn we na de lange reis weer veilig aangekomen in Paramaribo. Het was echt super, ook omdat de mensen met wie we waren erg leuk waren en de gids zo lief. Het is soms zo moeilijk dat zo'n lieve man het erg zwaar heeft om hier in suriname aan geld te komen en om voor voldoende eten te zorgen voor vrouw en kind.

Vandaag vertrekken Martijn en ik met de auto van Marit en Joep naar Overbridge. Dit is een zandstrand waar we heerlijk kunnen relaxen. En daarna volgt ons laatste weekend met Marit en Joep. Ik denk dat deze keer het afscheid moeilijker zal worden aangezien we nu zo lang bij elkaar zijn en het hier zo fijn is. Nog maar even niet aan denken...

Tot horens!

Liefs,

Martijn en Jannette