Het binnenland (Brownsberg en Botopasi)
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jannette
25 November 2008 | Suriname, Paramaribo
Hallo!
Wouw, wat weer een mooie reis! We hebben echt 5 ontzettend mooie dagen gehad! Echt heel bijzonder.
We zijn woensdag in de ochtend vertrokken met vele liters water en eten. Eerst maar even de auto vol tanken, hum de benzine en diesel zijn op wordt er ons verteld bij de bezinestation. Dan maar naar een andere tank...joepie er is diesel vandaag! Hum wat doet de auto raar? Accu leeg, oh nee..Zo begon onze reis. Al duwend de auto naar de tank brengen, om vervolgens wat handige mannentjes te vinden die ons willen helpen. Oh...en wat is het heet. Met 35 graden mensen vinden die ons willen helpen willen helpen daarvoor moeten wij wel al onze charmes in de strijd gooien. Niemand wordt hier blij van. Maar als je maar genoeg inde weg staat met de auto dan helpen ze je wel. We hebben geleerd dat je nooit 1 auto moet vragen om hulp, minstens 6 en dan helpen ze wel. Super, er hoefde uiteindelijk alleen maar wat aangedraaid te worden. Dus verder niets mis met de accu. Naar het binnenland rijden met een eigen auto is een hele ervaring. Het is erg hobbelig, vele gaten in de weg, veel stenen en erg stoffig van de droge grond. Als een andere auto voorbij komt zie je zo'n 10 tellen even niets meer en is het erg mistig. Vandaar dat je gewoon de mist lampen de hele route aan moet laten. Er wordt veel aan de weg getimmerd door chinezen, de scheuren met grote vrachtwagens langs je heen, levens gevaarlijk!
Op het moment dat we er achter kwamen dat we te ver waren gereden en weer 20 km terug moesten (dat gaat hier heel langzaam) week onze auto te ver naar links, ojee...lekke band! Weer in die felle zon zo heet. Je verbrand levendig hier. De krik was tekort om de auto hoog genoeg te krijgen voor het vervangen, de reserverband te zacht om mee verder te rijden. Gelukkig kwam er iemand uit het dorp ons helpen die de band kon repareren en de reserverband kon oppompen. Wouw, wat fijn als er dan iemand helpt.
Brownsbergen was erg mooi! We sliepen in hangmatten onder een dakje. Vanaf de berg hadden we uitzicht over het stuwmeer en zagen we de brulapen voor ons in de boom. En wat mooi al die geluiden als je gaat slapen. Heel veel beesten. We hebben daar een mooie route gelopen naar een kreek en daar heerlijk gezwommen midden in de jungle. Wel goed insmeren tegen de muggen. En er was ook echt een reuze tor bij de hangmaatten, zo eng! 's nachts plassen doe je hier dus niet zo fijn alleen in de bosjes.
Vanaf Brownsbergen zijn we naar Botopasi gegaan met de boot. En ook deze reis ging niet zonder problemen. Weer een lekke band! Door al die stenen hier gaat het hard! De tocht naar Botopasi was erg bijzonder. Je vaart zo'n twee uur met een kojaal er naar toe en komt langs verschillende dorpjes, prachtig! Langs de rivier wordt er door de vrouwlijke inwoners gewassen en gepoedeld. Kinderen spelen daar en zoeken verkoeling. Er staan allemaal simpele hutjes aan de kant van de rivier.
In Botopasi maakten we kennis met Henie en Henie (man en vrouw) die daar de tent runden. Het is een stichting waarbij het geld dat je daar extra betaald voor de hutjes wordt gestoken in de bevolking. We hebben gezien hoe bepaalde voorzieningen daar goed voor elkaar zijn. Natuurlijk niet te vergelijken met in nederland, maar er staat een school en er is een klein ziekenhuis. Het leven daar is zo anders...
De meisjes gaan uit wandelen en wat er dan gebeurd weten zij zelf ook niet helemaal maar na een paar maanden wordt hun buik wat dikker en blijken ze zwanger te zijn. Soms vragen ze aan Hennie, hoe lang duurt zo'n zwangerschap nou eigenlijk? Er is vaak geen man bij die hier zijn verantwoordelijkheid voor wil dragen. Het dorpshoofd daar had zelfs 34 kinderen. Hier is het ook een status symbool als je kinderen hebt, vanwege de vruchtbaarheid. Toch wordt de pil hier gratis verstrekt, maar er is niet altijd voldoende aanwezig. En kunnen ze condooms ophalen, maar ja als de bevolking zelf niet precies weet hoe je zwanger wordt.
De school voor de kinderen was prachtig. Mooi om te zien dat dat wel goed voor elkaar is. En er is een klein ziekenhuisje aanwezig. Ik wil niet weten hoe het er aan toe gaat als je zwanger bent, maar goed...
Ik kan nog zoveel vertellen, maar bewaar ook nog wat voor als we terug zijn.
We gaan nu lekker eten en eens geen rijst met kip wat hier bijna altijd wordt gegeten. Het is 21.00 uur en we lopen hier nog steeds in onze zomerkleding. Jullie hebben al sneeuw gehad, wat een raar idee...
Tot horens,
Liefs,
Jannette
Wouw, wat weer een mooie reis! We hebben echt 5 ontzettend mooie dagen gehad! Echt heel bijzonder.
We zijn woensdag in de ochtend vertrokken met vele liters water en eten. Eerst maar even de auto vol tanken, hum de benzine en diesel zijn op wordt er ons verteld bij de bezinestation. Dan maar naar een andere tank...joepie er is diesel vandaag! Hum wat doet de auto raar? Accu leeg, oh nee..Zo begon onze reis. Al duwend de auto naar de tank brengen, om vervolgens wat handige mannentjes te vinden die ons willen helpen. Oh...en wat is het heet. Met 35 graden mensen vinden die ons willen helpen willen helpen daarvoor moeten wij wel al onze charmes in de strijd gooien. Niemand wordt hier blij van. Maar als je maar genoeg inde weg staat met de auto dan helpen ze je wel. We hebben geleerd dat je nooit 1 auto moet vragen om hulp, minstens 6 en dan helpen ze wel. Super, er hoefde uiteindelijk alleen maar wat aangedraaid te worden. Dus verder niets mis met de accu. Naar het binnenland rijden met een eigen auto is een hele ervaring. Het is erg hobbelig, vele gaten in de weg, veel stenen en erg stoffig van de droge grond. Als een andere auto voorbij komt zie je zo'n 10 tellen even niets meer en is het erg mistig. Vandaar dat je gewoon de mist lampen de hele route aan moet laten. Er wordt veel aan de weg getimmerd door chinezen, de scheuren met grote vrachtwagens langs je heen, levens gevaarlijk!
Op het moment dat we er achter kwamen dat we te ver waren gereden en weer 20 km terug moesten (dat gaat hier heel langzaam) week onze auto te ver naar links, ojee...lekke band! Weer in die felle zon zo heet. Je verbrand levendig hier. De krik was tekort om de auto hoog genoeg te krijgen voor het vervangen, de reserverband te zacht om mee verder te rijden. Gelukkig kwam er iemand uit het dorp ons helpen die de band kon repareren en de reserverband kon oppompen. Wouw, wat fijn als er dan iemand helpt.
Brownsbergen was erg mooi! We sliepen in hangmatten onder een dakje. Vanaf de berg hadden we uitzicht over het stuwmeer en zagen we de brulapen voor ons in de boom. En wat mooi al die geluiden als je gaat slapen. Heel veel beesten. We hebben daar een mooie route gelopen naar een kreek en daar heerlijk gezwommen midden in de jungle. Wel goed insmeren tegen de muggen. En er was ook echt een reuze tor bij de hangmaatten, zo eng! 's nachts plassen doe je hier dus niet zo fijn alleen in de bosjes.
Vanaf Brownsbergen zijn we naar Botopasi gegaan met de boot. En ook deze reis ging niet zonder problemen. Weer een lekke band! Door al die stenen hier gaat het hard! De tocht naar Botopasi was erg bijzonder. Je vaart zo'n twee uur met een kojaal er naar toe en komt langs verschillende dorpjes, prachtig! Langs de rivier wordt er door de vrouwlijke inwoners gewassen en gepoedeld. Kinderen spelen daar en zoeken verkoeling. Er staan allemaal simpele hutjes aan de kant van de rivier.
In Botopasi maakten we kennis met Henie en Henie (man en vrouw) die daar de tent runden. Het is een stichting waarbij het geld dat je daar extra betaald voor de hutjes wordt gestoken in de bevolking. We hebben gezien hoe bepaalde voorzieningen daar goed voor elkaar zijn. Natuurlijk niet te vergelijken met in nederland, maar er staat een school en er is een klein ziekenhuis. Het leven daar is zo anders...
De meisjes gaan uit wandelen en wat er dan gebeurd weten zij zelf ook niet helemaal maar na een paar maanden wordt hun buik wat dikker en blijken ze zwanger te zijn. Soms vragen ze aan Hennie, hoe lang duurt zo'n zwangerschap nou eigenlijk? Er is vaak geen man bij die hier zijn verantwoordelijkheid voor wil dragen. Het dorpshoofd daar had zelfs 34 kinderen. Hier is het ook een status symbool als je kinderen hebt, vanwege de vruchtbaarheid. Toch wordt de pil hier gratis verstrekt, maar er is niet altijd voldoende aanwezig. En kunnen ze condooms ophalen, maar ja als de bevolking zelf niet precies weet hoe je zwanger wordt.
De school voor de kinderen was prachtig. Mooi om te zien dat dat wel goed voor elkaar is. En er is een klein ziekenhuisje aanwezig. Ik wil niet weten hoe het er aan toe gaat als je zwanger bent, maar goed...
Ik kan nog zoveel vertellen, maar bewaar ook nog wat voor als we terug zijn.
We gaan nu lekker eten en eens geen rijst met kip wat hier bijna altijd wordt gegeten. Het is 21.00 uur en we lopen hier nog steeds in onze zomerkleding. Jullie hebben al sneeuw gehad, wat een raar idee...
Tot horens,
Liefs,
Jannette
-
25 November 2008 - 06:45
Hanneke:
Wat een verhaal, ik geniet ervan! Het klinkt allemaal prachtig, maar wat een primitiviteit en ik denk dat ik ziek zou worden van die hitte! Vooral als je dan ook nog de auto moet duwen en je twee keer een lekke band krijgt. Hebben jullie die auto gehuurd of is ie van Marit en Joep?
Zijn jullie nu weer 'thuis'? Ongelofelijk, die meisjes die 'zomaar' zwanger zijn, dan is alleen het verstrekken van condooms niet genoeg. Wel goed dat Henie en Henie daar dan zitten.
Nou, blijf genieten. Veel foto's maken!!!!
Tot gauw. Liefs -
25 November 2008 - 07:23
Pap En Mam.:
Hoi Lui! Wat weer een belevenissen! Ik dacht voor ik naar school ga, nog even kijken of er nu een berichtje is en ja hoor! Waren de banden zo oud dat ze snel lek waren? Wel eng hoor zo in de jungle met al die enge beesten, maar alles is goed gegaan gelukkig. Ja, het is hier koud met sneeuw. Morgen de winterbanden er maar onder laten zetten. Had al eerder gemoeten. Nou lui, ik moet werken! Anders kom ik te laat. Groeten en veel liefs.mam. -
25 November 2008 - 07:48
Ans:
Hey Sjaan en Tijn! Wat een verhalen! Lekker genieten daar. Ik heb leuk weekend in Utrecht gehad met Riette en Saskia. Straks weer snel samen met Sjaan er bij! Liefs -
25 November 2008 - 08:44
Marleen:
Hee Jannette en Martijn,
ik lees graag je avonturen hoor, heb de verhalen steeds al bijgehouden :) 't Is leuk om te lezen hoe jullie je redden zulke andere omstandigheden.
Onze 3-1 overwinning was inderdaad fijn, maar wat een slome wedstrijd zeg! Komende wedstrijd gaan we je nog meer missen, dan is Anne ook vertrokken naar zonnige oorden, dus blijf ik in m'n allenige eentje over op midden. Gelukkig doet Marieke weer mee.
Je hoort wel hoe dat gaat aflopen.
Groetjes!
Marleen -
25 November 2008 - 09:31
Marjolein:
Hey vakantiegangers,
Leuk om te lezen wat jullie zoal meemaken. Klinkt als een mooi avontuur!
Veel plezier nog! -
25 November 2008 - 16:55
Riëtte:
Hee reizigers,
Wat een avonturen weer! En dat in de hitte!
In Utrecht was het vandaag een groot avontuur in de kou om naar het UMC te fietsen, pff wat glad zeg, heb velen onderuit zien glijden. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat jullie in de zomerkleren lopen, ik moet echt eerst de foto's zien!
Heel veel plezier daar, blijven relaxen in de hangmat.
Ennehh... voorzichtig he als jullie uit wandelen gaan ;)
Groetjes,
Rieti -
25 November 2008 - 17:46
Bert En Jelleke:
leuk om jullie verslagen te lezen.
Heel veel plezier en geniet ervan. -
25 November 2008 - 19:51
Marian En Luit:
hallo allebei,
wat een belevenissen zeg, dus jullie slapen in hangmatten,midden in de natuur.....
geniet ervan! -
26 November 2008 - 17:02
Femmy:
Leuk om je berichten te lezen vooral natuurlijk omdat we ook in Brownsberg geweest zijn.
Hoezo lekke banden?
Heel veel plezier op jullie nieuwe trip.Dat zal ongetwijfeld weer heel indrukwekkend zijn.
O ja:nog de groeten van je moeder die kwam ik tegen op de fiets.
Hartelijke groeten,
Femmy
-
26 November 2008 - 18:01
Mams:
hallo lieve kinderen
wat heerlijk om jullie verhalen te lezen. Achteraf valt alles mee, ook een lekke band. Geniet nog de tijd die jullie daar zijn. Bereid je voor op een enorme temperatuurswisseling, want zoals jullie al hebben gelezen: hier is het wat kouder. Tegen de tijd dat jullie terug komen is het wel al wat warmer. Denk aan 9 graden. (grapje!)
-
26 November 2008 - 21:36
Wilke:
Hej Sjaan,
Thnx voor de leuke verjaardagskaart!
Lekker dat jullie zo genieten... ga zo door zou ik zeggen..haha.
Wel een heftig verhaal van die zwangere meisjes.. Kun je je vanuit hier bijna niet voorstellen hè.
Enjoy! HUG! -
27 November 2008 - 09:20
Mam:
hoi lui1 Waar blijven de foto's? en wat doen jullie verder in Paramaribo. Toch niet alleen maar luieren he? Wel een beetje actie hoor. Je past je wel heel erg aan bij het land!Ha Ha!We willen wel eens weer wat horen, want dit is alweer oud nieuws!! groetjes en liefs, mam. -
27 November 2008 - 13:15
Rob En Esther:
Hey Vakantiegangers!!
Wat een avonturen beleven jullie zeg, erg leuk om allemaal te lezen. Lijkt me best spannend met alle lekke banden en kleine kruip beestjes... Super dat jullie ook op de niet toeristische plaatsen komen, indrukwekkend om te lezen hoe daar geleefd wordt.
Geniet er lekker van samen en veel foto's maken!!
Liefs,
Rob en Esther -
27 November 2008 - 20:47
Ilona:
Hey Jannette en Martijn
Wat een avontuur! Geweldig om mee te maken. Geniet ervan!
Liefs, Ilona -
28 November 2008 - 11:38
Saar:
Hoihoi! Wat een avonturen zeg! Wel leuk ook dat jullie echt zelf op pad gaan en alles uitoeken! Haha wat een pech met die auto zeg! Maar zo leer je de plaatselijke bevolking ook wel weer goed kennen :D
Liefs ook voor Marit en Joep!
Saar -
28 November 2008 - 14:03
Tom En Marjolein:
Super leuk hebben jullie het dus!! Geweldige ervaringen weer. Geniet!! -
28 November 2008 - 16:48
Martijn & Leonie:
Wow wat een reis. Echt helemaal te gek!!!!
Ook hele mooie foto's.
Geniet er nog lekker van en we zien jullie wel weer eens terug als ik jullie nog kan herkennen met die bruine gezichten natuurlijk, ha, ha.
Groetjes Martijn & Leonie. -
01 December 2008 - 10:03
Peter:
Hola Leute! Hoe was de rijst met kip :-)?! Mooi te lezen dat jullie je goed vermaken! Geniet er van, we zullen wat sneeuw voor jullie overlaten bij thuiskomst.. @Arets, tussenstand: 1 parkeerboete ;-)
Grtz, Ptr -
01 December 2008 - 12:05
Dinysia:
Heej Jannette,
Wat een prachtige verhalen! Ben jaloers ;). En wat maken jullie veel mee, echt een geweldige ervaring lijkt mij. Zullen wij als je terugbent een definitieve afspraak maken? Moest nog even op jouw mailtje terugkomen, dus vandaar. Heel veel plezier en geniet van al het moois, xxx -
01 December 2008 - 13:36
Christel Nomden:
Wow...zo te lezen maken jullie wel wat mee!!
Geniet er nog even lekker van, want ook al sneeuwt het hier wel niet meer, om 21:00 's avonds ben ik liever niet buiten!
xxx Christel -
03 December 2008 - 19:02
Piet En Tineke:
hoi jannette en martijn,
wat een mooie site!! echt bijzonder voor ons om allemaal te lezen. wat een toestanden om ergens te komen. dat zijn wij in ons kleine overgeorganiseerde land niet echt gewend. zo ervaar je ook wel dat behulpzaamheid eigenijk gewoon noodzaak is. leuk om ook iets meer over de manier van leven te horen. onvoorstelbaar dat je daar echt nog 'zomaar' zwanger kan raken. wat een cultuurverschillen, en dat in een land waar wij als Nederlanders toch zoveel verwantschap mee hebben. We wensen jullie nog veel mooie ervaringen toe!
Piet en Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
